یک اتصال وایرلس از یک شبکه موبایلی استفاده کرده و به شما امکان استفاده از اینترنت در همه جا را می دهد. در حالی که برای ایجاد یک ارتباط Wi-Fi شما نیاز به نصب سخت افزار در خانه دارید یا مجبور خواهید بود در محدوده روتری که از طریق آن به اینترنت دسترسی دارید، باقی بمانید.
به عبارت دیگر Wi-Fi ابزار استانداردی است که سیستم های کامپیوتری از طریق آن به شبکه های بی سیم متصل می شوند. در اصل ارتباط Wi-Fi تنها بین دستگاه و Router برقرار می شود. اکثر روترها به یک مودم کابلی یا DSL یا هر نوع دیگر متصل اند که دسترسی به اینترنت را برای همه دستگاه های متصل به روتر Wi-Fi فراهم می کند.
ارتباط Wireless محدوده وسیع تری نسبت به ارتباط Wi-Fi را تحت پوشش قرار می دهد. برای داشتن یک ارتباطات Wi-Fi خوب و باکیفیت برخی مواقع لازم است در همان ساختمانی که روتر Wi-Fi در آن وجود دارد باقی بمانید.
سرعت آپلود و دانلودی که یک ارتباط Wireless در اختیار ما قرار می دهد معمولاً از یک ارتباط Wi-Fi کمتر است. طبق یک مقاله در PCWorld در سال ۲۱۱۲، کاربرانی که به سرویس وایرلس ۴G دسترسی داشتند، می توانستند با سرعت ۹٫۱۲ و ۵٫۸۶ مگابیت بر ثانیه دانلود و آپلود کنند. سرعت در شبکه های ۳G به مراتب پایین تر از این مقدار است. یک روتر Wi-Fi بر طبق استاندارد ارتباطی ۸۱۲٫۱۱n می تواند سرعت انتقالی معادل ۳۱۱ مگابیت بر ثانیه ارائه کند ولی سرعت ارتباط اینترنتی مورد استفاده در آن، سرعت دانلود و آپلود را کاهش می دهد.
امروزه بیشتر اسمارت فون ها قابلیتی دارند که علاوه بر اینکه به اینترنت بی سیم از طریق شبکه موبایل متصل می شوند،می توانند تبدیل به Router شوند و اینترنت را توسط شبکه Wi-Fi با دستگاه های دیگر به اشتراک گذارند. این قابلیت را می توانید با نام های Wi-Fi Tethering یا Wi-Fi Hotspot در تلفن همراه خود تنظیم کنید.
